W jaki sposób chrom pomaga w odchudzaniu?

Chrom jest pierwiastkiem śladowym i mikroelementem o skrócie „Cr” (łac. „chromium). Nazwa pochodzi od greckiego słowa „chroma”, który ze względu na różne zabarwienie chromu, w zależności od izotopu, oznacza „kolor”. Obniża poziom cukru, wspomaga odchudzanie i reguluje poziomu cholesterolu. Ma wiele zastosowań, o których dowiesz się za chwilę.

Funkcje chromu

Ważną funkcją chromu jest utrzymywanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi. Odbywa się to przez regulację poziomu insuliny. Ta z kolei jest ściśle związana z uczuciem głodu, będącego nieraz głównym czynnikiem w postępującej nadwadze lub otyłości. W sytuacji, gdy spożyjemy zbyt dużo węglowodanów (zwłaszcza prostych – cukrów) stężenie będzie zbyt wysokie i organizm doprowadzi do adekwatnie wysokiego wyrzutu insuliny, mającego na celu obniżenie poziomu cukru we krwi, wystąpi hipoglikemia (niedocukrzenie), potęgująca uczucie głodu.

Ta ewolucyjna pozostałość miała nas motywować to polowań lub zbierania pokarmu, aby uniknąć utraty tkanki tłuszczowej, odłożonej na czarną godzinę. Mimo, że czasy przedłużającego się głodu w naszych obszarach geograficznych zdarzają się zdecydowanie rzadziej, uczucie głodu tak samo motywuje nas do zwiększonego spożycia. To z kolei, szczególnie z pokarmem dostępnym na wyciągnięcie ręki, prowadzi do zwiększonego spożycia produktów spożywczych. Te są często przetworzone i kiepskiej jakości, co może nakręcać spiralę napadów wilczego głodu przez kolejne porcje ponadprogramowych posiłków czy pojedynczych produktów.

Suplementacja chromem, a także jego właściwa zawartość dostarczona z pokarmem pozwoli zredukować wspomniane niedogodności i doprowadzi do prawidłowego utrzymania poziomu glukozy we krwi. Zwykle jest to równoznaczne z uczuciem sytości i brakiem ochoty na więcej pokarmu. Ta właściwość chromu jest wykorzystywana w suplementach odchudzających jako znaczący składnik, jednak znajdzie również inne zastosowania.

U chorych na spożywających preparaty chromu zaobserwowano niższy poziom glukozy na czczo, większą tolerancję glukozy oraz niższy poziom insuliny. Potwierdzono to klinicznie podczas przeprowadzonych badań. Ważne jest, aby pamiętać, że sama suplementacja chromem nie rozwiąże problemu, a jedynie ułatwi jego rozwiązanie lub wspomoże profilaktykę.

Nie bez znaczenia jest działanie chromu na syntezę tłuszczów i poziom cholesterolu – wpłynie na zwiększenie poziomu korzystnego HDL i zmniejszenie niekorzystnego LDL. Oczywiście cholesterol zarówno frakcji HDL, jak i LDL, są istotne dla prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu, jednak ważniejsza jest ich odpowiednia zawartość.

Gdzie występuje najwięcej chromu?

Teoretycznie najlepszym źródłem chromu jest kakao. Z drugiej strony tabele wskazują zawartość składnika na każde 100 g produktu, a kakao spożyjemy w symbolicznych ilościach. Wysoką podaż chromu, bo ponad 170 µg na każde 100 g kakao warto uwzględniać w wyliczeniach czy wyborze produktów, jednak biorąc pod uwagę to, ile go spożyjemy. Warto skupić się na łososiu (szczególnie wędzonym), szpinaku, czekoladzie (każdej), chlebie żytnim razowym, schabie wieprzowym, białym ryżu i kaszy gryczanej. Nie zapomnijmy o drożdżach i niektórych ziołach.

Niedobór chromu i jego skutki

Niedobór chromu najczęściej zaobserwujemy u osób o zwiększonej aktywności fizycznej, odchudzających się, spożywających dużą zawartość cukru, alkoholu i takich, którzy cierpią na choroby nerek oraz układu pokarmowego. Objawy, jakie powoduje niedobór, nie są charakterystyczne, dlatego może być ciężko go stwierdzić. Kiedy boli nas głowa, jesteśmy drażliwi, mamy lęki, przewlekłe uczucie zmęczenia – mogą to być sygnał, że chromu dostarczamy zbyt mało, lub zaburzone jest jego wchłanianie.

Nadmiar chromu i jego skutki

Nadmiar chromu, jeśli już wystąpi, częściej wyniknie z suplementacji nieprzebadanymi środkami o działaniu farmakologicznym. W procesach technologicznych produkcji suplementów często nie jest weryfikowana podaż suplementu i może być zbyt niska, ale i zbyt wysoka. Często sięgamy po suplementy, które kuszą ceną, jednak nie oferują powtarzalności zawartości przyjmowanego składnika. W najlepszym wypadku otrzymamy niewiele składnika, co przyniesie nam mniej korzyści, ale jednocześnie nie zaszkodzi. W najgorszym – nadwyżka chromu spowoduje zaburzenia w produkcji insuliny oraz upośledzi wchłanianie cynku i żelaza.

Normy chromu

Dawkowanie chromu różni się w zależności od wieku oraz jest zwiększone w przypadku osób z upośledzoną tolerancją glukozy. Wskazane w miligramach (mg) na dobę u osób zdrowych dla niemowląt wynosi 0,01-0,04 a od 6. do 12. miesiąca 0,02-0,06. Dalej stopniowo rośnie do 0,08 do 3 roku życia, następnie 0,12 do 6. roku życia. Od 7. roku życia, a także u dorosłych, wynosi 0,05-0,2 mg/dobę.

Kiedy należy suplementować?

Najbardziej na suplementacji chromem skorzystają diabetycy, jednak u takich przyjmowanie chromu powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą, a najlepiej zaleceniem lekarza. Sam fakt suplementacji jest oczywiście istotny, jednak przyjmowana dawka może mieć wpływ na dawkę przyjmowanej insuliny.

 ilustracja:

pixabay.com