Anosmia- utrata zmysłu węchu

ansomia
4 min aby przeczytać artykuł

Badanie przeprowadzone zostało na University of East Anglia. Dzięki niemu możemy dowiedzieć się z jakimi problemami borykają się osoby, które utraciły zmysł węchu. Okazuje się, że brak tego jednego zmysłu może znacząco wpłynąć na każdy aspekt życia osoby posiadającej takie zaburzenie.

Dlaczego powstało takie badanie?

Myślę, iż niewielu z nas się zastanawia, jakie konsekwencje niesie za sobą utrata węchu. Nie jest to jedynie problem z odczuwaniem przyjemności z procesu jedzenia.

Bo utrata węchu to również problemy z dbaniem o własną higienę, aż po problem z intymnością, a często kończąc na zerwaniu relacji.

To jest również problem ze wspomnieniami z dzieciństwa, gdzie zapach odgrywa kluczową rolę.

Badanie miało na celu zmotywowanie lekarzy, do bardziej uważnego traktowania pacjentów z tym zaburzeniem. Osoby te często skarżyły się, iż ich przypadłość nie była traktowana poważnie.

Naukowcy współpracowali z kliniką Smell and Taste w James Paget University Hospital w Gorleston-On-Sea, która od 2010 zajmuje się pacjentami, który utracili zmysł węchu i smaku.

Przyczyny utraty węchu

Zmiany w obrębie zmysłu węchu dotykają ok. 5% populacji. Mogą one polegać na całkowitej utracie węchu, bądź też zmianie w postrzeganiu niektórych zapachów. Część osób czuje zapachy, których nie ma.

Przyczyn może być kilka. Od infekcji, czy urazu poprzez choroby neurologiczne jak choroba Alzheimera. Bywa, iż utrata węchu jest efektem ubocznym spożywania niektórych leków.

Skutki utraty węchu

W przeprowadzonym badaniu brało udział 71 uczestników w wieku od 31 do 80 lat. Badanie było przeprowadzone we współpracy również z organizacją charytatywną Fifth Sense.

Badania pokazały jak szeroko na upośledzenie jakości życia wpływa utrata węchu. Osoby te często cierpią na depresję, mają lęki, zaburzenie relacji i zwykłego codziennego życia. Część wydała dużo pieniędzy na szukanie pomocy u specjalistów.

W sytuacjach ratujących życie również mają problem. Nie wyczują dymu, gazu czy zepsutego jedzenia.

Część badanych traciła apetyt, a tym samym wagę. Inni spożywali mało wartościowe posiłki, o dużej zawartości cukru, soli i tłuszczu i przez to mocno przybierali na wadze.

Cierpiała też strona towarzyska związana z jedzeniem. Osoby dotknięte brakiem zmysłu węchu były zawstydzone przygotowywaniem jedzenia rodzinie i znajomym.

Osoby będące w związkach nie czerpały radości ze wspólnych posiłków. W ostatecznej konsekwencji cierpiało tez ich życie intymne.

Problemem była również higiena osobista. Uczestnicy badania nie byli w stanie wąchać samych siebie.

Były przypadki, kiedy rodzice małych dzieci nie wiedzieli, kiedy powinni zmienić im pieluchę. Dawało im to poczucie porażki.

Jedna kobieta nie była w stanie zbudować więzi ze swoim nowonarodzonym dzieckiem, gdyż nie czuła jego zapachu.

Utracie ulegały również wspomnienia z dzieciństwa. Świąteczne zapachy, perfumy, zapach osób. Zapach mocno łączy nas ze wspomnieniem ludzi, miejsc, doświadczeń emocjonalnych.

Większość z uczestników badania opisała kontakt z osobami ze służby zdrowia jako negatywny i niepomocny. Byli tacy, którym udało się otrzymać fachową pomoc. Nie uleczyło to ich zaburzenia, ale byli wdzięczni za radę i zrozumienie.

publikacja:
  1. Sally E. Erskine, Carl M. Philpott. An unmet need: Patients with smell and taste disordersClinical Otolaryngology, 2019; DOI: 10.1111/coa.13484
źródło:

www.uea.ac.uk/about/media-room

ilustracja:

dietetyk.guru